Dzień przylotu – Prolog (18km/40m w pionie)

Krótki wieczorny rowerowy spacer po najbliższej okolicy. Lekkie rozkręcenie nogi po całym dniu podróżowania, sprawdzenie sprzętu i rozeznanie w najbliższej okolicy.

Dzień 1 (104km/700m w pionie)

Pierwszy dzień - w założeniu płaski. "Perły i najpiękniejszy port wschodniego wybrzeża". Słynne sztuczne perły z Majorki (Manacor) zakupione, potem kawa w Porto Cristo urokliwym małym miasteczku portowym. W okolicy dwie jaskinie (nie zaliczone). W drodze powrotnej Arta ze swoimi dwoma świątyniami na wzgórzu i zakończeniem pięknej trasy rowerowej poprowadzonej po starej linii kolejowej (całość w szutrach). Miało być płasko na dobry początek, ale nazbierało się "trochę" w pionie (700 m).

Powoli się rozkręcałem po nie przepracowane zimie. Mariusz „ćwiczył” swoje, a ja próbowałem utrzymać mu się na kole. Spotykani na trasie kolarze w „ilościach hurtowych” niespotykanych nawet podczas wspólnych treningów w Polsce. Piękna pogoda, endorfiny wydzielone w dużych ilościach, uczucie pełnego spełnienia uczyniły z tego dnia wymarzony początek przygody.

Dzień 2 (90km/1880m w pionie)

Dzień drugi - zmiana planów. "Wyprawa na koniec świata". Miał być kolejny płaski etap, ale pogoda wymusiła zmianę planów i tym razem wyjazd na Formentor, pierwszy w pełni górzysty. Same górki nie powalają wysokością bezwzględną, ale podjazdy już dają znać o sobie. Na zakończenie mała płaska runda na zaliczenie dystansu :)

Przeglądanie prognoz pogody wymusiło zmianę planów. Przewidywania wskazywały na lekkie jej popsucie się w najbliższych dniach. Zdecydowaliśmy się wybrać na pierwszy z górzystych odcinków. 1900 metrów w pionie na 89 km czyni różnicę :) w porównaniu z poprzednim dniem. Zmęczenie było znacznie większe, ale satysfakcja gwarantowana.

Dzień 3 (116km/2800m w pionie)

Dzień trzeci - najtrudniejszy górzysty etap. "Piękno przyrody i najtrudniejszy podjazd". Nie do końca świadomy wybór takiego kierunku pętli sprawił, że była ona trudniejsza. Podjazd do Lluc od Pollensa jest zdecydowanie "sztywniejszy" niż ten od Caimari, natomiast powrót z Sa Calobra to "wisienka na torcie" sportowo i widokowo. Pogoda niestety niezbyt dopisała i większość trasy pokonywaliśmy w zachmurzeniu.

Tym razem pogoda już nie rozpieszczała, trochę popadało, było zimno, w najwyższych partiach trasy w chmurach spadała do kilu stopni Celsjusza. Ostatni płaski odcinek przejechaliśmy w słońcu i 20 stopniach :). Zmęczenie po kolejnym górskim etapie (2800m w pionie !!!) się nawarstwiło. Kolejny dzień (niedziela) postanowiliśmy spędzić nieco ulgowo.

Dzień 4 (100km/450m w pionie)

Dzień czwarty - płaska regeneracja po wyjazdach w góry. "Wyprawa po wino z Majorki". W dużym stopniu regeneracja po poprzednich dniach i przygotowanie do planowanego ciężkiego etapu na dzień następny. Piękne trasy poprzez pola, gaje oliwne, z dala od "cywilizacji". Mniejsze tempo jazdy, duża frajda, pogoda dopisała, czego więcej oczekiwać. W Santa Maria wizyta na niedzielnym targu i zakup wina w sławnej regionalnej winnicy (Macia Batle).

Tym razem pogoda w pełni dopisała, przy pomocy Garmin’a udało się wytyczyć naprawdę fantastyczną trasę wiodącą bocznymi prawie całkowicie wyludnionymi drogami, pośród pól, ogrodów. Widoki środkowej części wyspy z perspektywy roweru – bezcenne.

Dzień 5 (133km/2380m w pionie)

Dzień piąty - najdłuższy etap przez najwyższe góry. "Poprzez góry do perły zachodniego wybrzeża". Początek to końcówka dnia 3 tylko "w drugą stronę", podjazd do Lluc okazał się dużo łatwiejszy, potem środkiem masywu Sierra Tramuntana pod najwyższym szczytem (Puig Major) i szaleńczy zjazd do Port de Soller. Przerwa na kawę, podziwianie widoków i miejscowych atrakcji (np. zabytkowy drewniany tramwaj). Powrót to wyjazd z doliny "starą górską drogą" (obecnie jest tunel, ale niedostępny dla rowerzystów) czyli 7km i 7%.

Trudy podjazdu wynagradza zjazd do drugiego końca tunelu i potem powrót do hotelu po w miarę płaskiej trasie.

Kolejny fantastyczny dzień. W wysokich górach nieco chmur i trochę zimno, ale zjazd do Port de Soller oraz same miasteczko wynagradzają trudy „z nawiązką”. Wprawdzie na sam szczyt Puig Major prowadzi droga, ale jest to teren wojskowy :(. Płaskowyż z tunelami i zbiornikami wodnymi pozwala na delektowanie się górskimi krajobrazami. Etap długi i górzysty w pierwszej części (2380m w pionie) spowodował, że do hotelu dotarłem „na oparach”. W przyszłości „odwrócenie pętli” powinno dać jeszcze trudniejszy etap – podjazd z Port de Soller jest wprawdzie łagodniejszy ale za to dłuższy i od razu wspina się do najwyższego punktu.

Dzień 6 (114km/670m w pionie)

Dzień szósty - płasko z jednym podjazdem. "Odwiedziny u Chopina i George Sand". Na zakończenie płaski wyjazd do Valldemossa z jednym znaczącym podjazdem do samej miejscowości i klasztoru Kartuzów. Przerwa na kawę, sprawdzenie jak miewali się Chopin i Sand podczas pobytu na Majorce, a potem powrót do hotelu, drogami znanymi już z poprzednich dni.

Wszystko co dobre kiedyś się kończy. Tak jest i tym razem. Na zakończenie pogoda dopisuje, trasa pozwala na regenerację i gwarantuje brak zakwasów w czasie podróży powrotnej.

Dzień 7

Powrót :(. Praktycznie wszystko to samo co opisane w akapicie Logistyka tylko w odwrotnej kolejności.

Podsumowanie:

Wspaniała przygoda, nie mówiąc o czysto sportowym treningu, w sprzyjających warunkach pogodowych. Krótkie chwile w chmurach i nieco niższej temperaturze pozwalały bardziej skupić się na celach sportowych. Jest czego żałować i myśleć o kolejnym takim wyjeździe