Pieniński Park Narodowy ( PIENAP )

Park jest położony na północy Słowacji Wschodniej w paśmie górskim Magura Spiska i częściowo tworzy on granicę z Polską. Pieniński Park Narodowy jest najmniejszy, ale bogaty w zasoby naturalne i  malownicze krajobrazy. Jego powierzchnia wynosi 3750 ha a powierzchnia pasma ochronnego 22 300 ha. Sięga do powiatów Kežmarok i Stará Ľubovňa. Obszar Pienin jest bogato zaleśniony z zachowanymi porostami jodłowo-bukowymi i pierwotnymi sośninami na skałach. Roślinność obejmuje pierwiastki ciepłolubne i wysokogórskie. Spośród zwierząt należy wspomnieć rysia, wydrę rzeczną, pszczelara zwyczajnego, puchacza skalnego, pójdźkę wróblą i jarząbka leśnego. Pod masywem Trzy Korony płynie rzeka Dunajec przez wąską przełomową dolinę wapienną o długości 8,5 km. Przełom Dunajca należy do największych zjawisk naturalnych Pienińskiego Parku Narodowego. W 1967 roku był uznany za państwowy rezerwat przyrody. W rzece żyje ponad 20 gatunków ryb włącznie z pstrągiem i głowicą królewską.
Atrakcją tego obszaru jest śluza na łódkach drewianych przez największy kanion w Europie Środkowej – kanion rzeki Dunajec – z przystani tratw Majere-Kvašné lúky do miejscowości Lesnica o długości 11 km, i z przystani Klasztor Czerwony do Lesnicy o długości 9 km, według wymagań zwiedzających. Transport powrotny zabezpiecza komunikacja wahadłowa i taksówki, można go również pokonać na rowerze lub przejść pieszo po oznakowanych szlakach.
Przez dolinę przełomową przechodzi też szlak turystyczny wybudowany przez mistrzów włoskich na początku XX wieku. Na drodze znajduje się pierwszy czechosłowacki szlak naukowy z 10 przystankami z  informacjami i  zdjęciami, które świadczają o specyfice i osobliwości Dunajca.
Oprócz zjawisk przyrodniczych goście w Pieninach mogą spotkać się z historycznymi i artystycznymi zabytkami i specyficznym folklorem oraz architerkurą. Dokładnie w miejscowości Klasztor Czerwony znajduje się narodowy zabytek kultury z początku XIV wieku – klasztor kartuziańsko-kalamucki. Klasztor zyskał sławę dzięki mnichowi Cyprianowi, który poświecał się uprawianiu ziół leczniczych i wytworzył ogromne herbarium roślin, które jest do dzisiaj elementem wystawy Muzeum Etnograficznego w budynku klasztoru.