Szlak wiewiórek

Przebieg trasy:

Sanatorium „Leśnik” – Stadion Lekkoatletyczny (ul. Wybickiego)

Sanatorium „Leśnik” – Wielka Gwiazda – Droga Wielkokacka – Glinna Góra (Sępie Wzgórze) – Rezerwat starodrzewu Zajęcze Wzgórze – Stadion Lekkoatletyczny (ul. Wybickiego)

Spacer rozpoczynamy w górnej partii Doliny Gołębiewskiej – opodal sanatorium „Leśnik” – w miejscu gdzie ul. 23 Marca przechodzi w leśną drogę i wznosząc się, łagodnie zmierza na południe. Otacza nas tu las bukowy z domieszką innych gatunków drzew. Często zwracają uwagę leśne olbrzymy – wysokie drzewa o dużym obwodzie pnia. Niektóre z nich mają status pomników przyrody i podlegają ochronie prawnej. Na lewo od miejsca, w którym droga wchodzi w niewielki wykop, w odległości ok. 20 m rośnie dąb szypułkowy zrośnięty z dwóch pni o łącznym obwodzie 370 cm. Pomiaru tego dokonuje się na wysokości 1,3 m od poziomu gruntu (tzw. pierśnica). Niebawem dochodzimy do Wielkiej Gwiazdy. Tu przecinamy czarny szlak spacerowy (23 Marca – Brodwino) i skręcamy w lewo, spotykając niebieski szlak turystyczny łączący Sopot Kamienny Potok z Kartuzami. Na Wielkiej Gwieździe dziś znajduje się niewielka wiata – pozostałość po urządzeniach turystycznych wykonanych przez służby leśne. Około 20 m od tej wiaty w kierunku zachodnim żyją w pełnej zgodzie zrośnięte pniami buk i sosna o wysokości ponad 25 m, a obwodzie pnia 320 cm. Od połowy XIX w do 1945 r. wznosiła się tu restauracja „Grosser Stern” („Wielka Gwiazda”), z której chętnie korzystali kuracjusze oraz mieszkańcy podczas spacerów. Oba szlaki Drogą Wielkokacką wspólnie zdążają na wschód. Po niespełna 500 metrach szlak oznaczony niebiesko skręca w prawo. Wkrótce teren po lewej stronie drogi zaczyna się obniżać. W miejscu, gdzie z lewej rysuje się wyraźna dolina, z prawej na poboczu rośnie buk pospolity zrośnięty z dwóch pni o obwodzie 245 cm. Przecinamy czarny szlak turystyczny (Sopot – Wieżyca – Kamienica Królewska), by następnie skręcając w prawo wejść na drogę, którą biegnie szlak zielony (Sopot Kamienny Potok-Skarszewy). Tu również przecina naszą trasę niebieski szlak spacerowy (Dolina Siedlisko – Dolina Świemirowska – ul. Smolna). Szlaki biegną grzbietem wzniesienia. Z Glinnej Góry (Sępiego Wzgórza) rozpościera się panorama miasta i Zatoki Gdańskiej, zaś w dole dostrzegamy barwną płytę stadionu lekkoatletycznego. Powstał on w 1923 r., w stulecie założenia uzdrowiska i zwany był boiskiem stulecia. Jego obecny kształt i wyposażenie pochodzą z ostatnich lat. Gospodarzem jest tutaj Sopocki Klub Lekkoatletyczny, który posiada w swych szeregach licznych olimpijczyków. Stadion to miejsce ważnych w kalendarzu sportowym imprez. Obiekt położony jest w głębi Doliny Owczej, której nazwę prawdopodobnie należy wiązać z wykorzystywaniem w przeszłości tego terenu do wypasu owiec z folwarku klasztornego Cystersów. U granic rezerwatu szlak zielony skręca w prawo (w dół), my zaś granicą rezerwatu podążamy ku szczytowi Zajęczego Wzgórza. Następnie kierujemy się w dół, skręcamy w lewo i drogą wiodącą przez rezerwat dochodzimy do stadionu. Rezerwat „Starodrzew Zajęcze Wzgórze” zajmuje powierzchnię 11,74 ha. Znajdziemy tam buki, trochę dębów i wprowadzoną około 150 lat temu sosnę. Występuje tu również blisko 90 gatunków roślin naczyniowych, w tym cztery (bluszcz pospolity, jarząb szwedzki, konwalia majowa i marzanka wonna) chronione. Przed stadionem tablica upamiętniająca martyrologię polskich sportowców w czasie II wojny światowej, osadzona na polodowcowym głazie. Przetransportowano go w 1926 r. z Niedźwiedziego Bagna – odgałęzienia Doliny Gołębiewskiej. Pierwotnie 10-tonowy głaz miał upamiętniać stulecie uzdrowiska i budowę stadionu.