Szlak zielony: Lubań - Lwówek Śląski

Przebieg trasy:

Lubań - Lwówek Śląski

Lubań - Leśna - Mirsk - Świeradów Zdrój - Lwówek Śląski

Ta 42 kilometrowa trasa przebiega na terenie Związku przez gminy: Lubań, miasto Lubań, Leśną, Mirsk i Świeradów Zdrój. Ważnym szlakiem dla rozwoju turystyki w regionie Związku Gmin "Kwisa" jest szlak zielony wychodzący z Lubania a prowadzący aż na Stóg Izerski, gdzie łączy się z drugą częścią poprowadzoną ze Lwówka Śląskiego. Rozpoczyna się przed dworcem kolejowym, którego budynek wybudowany został przez właściciela zakładów ceramicznych A. Augustyna około połowy XIX w. Stąd prowadzi ul. Dworcową. przez dworzec PKS, ul. Szarych Szeregów. Po minięciu ul. Lwóweckiej po lewej stronie ukazuje się niewielki park miejski z kilkoma pomnikami przyrody. Park powstał w miejscu zasypanych fos, które otaczały mury miejskie. Dalej przechodzimy ulice: Żymierskiego, Grunwaldzką, mijamy skrzyżowanie z ul. Wąską, ul. Wąską ze znakami trasy niebieskiej i za ul. Mikołaja wchodzimy ul. Szkolną. Przechodząc Plac Lompy idąc za znakami mijamy bryłę kościoła p.w. św. Trójcy, zbudowanego w latach 1857 - 1861. Stąd szlak przemieszcza się na alejkę wzdłuż murów obronnych obierając kierunek południowo-zachodni. Przechodzimy skrzyżowanie i idziemy dalej ul. Podwale. Mijamy "Dom zbożowy" i więzienie sądowe. Dalej szlak przechodzi przez plac 3 Maja. Mijamy Basztę Bracką (1310 r.), dalej przechodzimy ul. 7 Dywizji przez wiadukt nad torami kolejowymi. Tu szlak skręca w prawo w ul. Kombatantów na Kamienną Górę, stanowiąca zabytkowy park miejski, a w nim liczne pomniki przyrody opisane na tablicach przed wejściem do parku. W zabytkowym "Domu Górskim" z 1824 roku obecnie mieści się szkoła muzyczna. Z Kamiennej Góry szlak obiera kierunek południowo-wschodni i ul. Sybiraków opuszcza Lubań. Na skraju lasu
osiągamy leśniczówkę. Dotąd 45 minut. Przed nami duży kompleks leśny zwany Lubański Wielki Las. Wkrótce za leśniczówką, skrzyżowanie z gruntową drogą
Kościelnik - Zaręba. Mijamy tę drogę i na następnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo w drogę leśną, na następnym skrzyżowaniu znowu w lewo. Droga obniża się i po przejściu ok. 1 kilometra skręcamy w prawo. Trawersujemy obok Bukowca (386 m), dochodzimy na skraj lasu i nie wychodząc z niego skręcamy w prawo do góry, a następnie w lewo pod szczyt Liściastej (378 m) z wieżą dla leśników. Nie wchodząc na sam szczyt szlak skręca w lewo w drogę leśną i po wyjściu z lasu wśród pól dochodzi do górnej części wsi Szyszkowa. Mijamy dawny majątek i dalej most na Grabiszówce, przysiółek Barcie, dochodzimy do szosy z Platerówki do Leśnej. Idziemy nią w lewo i za Miłoszowskim Potokiem wchodzimy do Leśnej ul. Żeromskiego, przez rynek, ul. Sienkiewicza i Stromą wychodzimy do góry kolo podmokłych łąk zwanych Źródliskami na szczyt Gruchacz (312 m). Droga polną schodzimy do szosy Leśna - Świecie, idziemy w prawo i wkrótce dochodzimy do wsi Świecie. Po ok. 30 min. od skrzyżowania dochodzimy do ruin zamku Świecie nad Bruśnikiem. Szosą dochodzimy do kościoła p.w. Serca Jezusowego zbudowanego po roku 1684. Od kościoła w prawo drogą polną do skrzyżowania, a dalej w lewo dochodzimy do drogi, która łączyła przed wojną Giebułtów z Jindrichovicami w Czechach. Dalej prosto zbliżamy się do lasu i do granicy z Czechami. Przechodzimy przez mało wyraźny nasyp linii kolejowej i wkrótce osiągamy przysiółek Wola Sokołowska. Po chwili skrzyżowanie. Stąd schodzimy w dół w kierunku Pobiednej. Zaraz skrzyżowanie i stąd w prawo do przystanku PKS i dalej ul. Dworcową w prawo na skrzyżowaniu i wkrótce po rozwidleniu w lewo skos opuszczamy Pobiedną. Droga wprowadza do Gierałtówka, małej przygranicznej wsi założonej w 1686 r. przez uchodźców ewangelickich z Czech. Na końcu wsi szlak skręca w lewo krawędzią lasu. Po minięciu wieży widokowej ok. 300 m na wschód i następnie zakręt na południe ciągle krawędzią lasu. Po przekroczeniu potoku Granicznik wchodzi do Ulicka, małej wsi w dolinie Łużycy u podnóży Małej Góry i Czerniawskiej Kopy. Szlak przecina drogę do granicy państwa i dalej na skrzyżowaniu dróg leśnych w lewo do głębokiej doliny Łużycy. Na skraju lasu w prawo przez las na szczyt Czerniawskiej Kopy (776 m). Szlak przechodzi koło granitognejsowych skałek i obniża się na siodełko między Czerniawską Kopą a Smrekiem (1123 m), na którym znajduje się skrzyżowanie dróg i nie zmieniając kierunku podchodzi łagodnie na zbocze Smreka. Na wysokości 1000 m droga leśna przechodzi w ścieżkę, którą podążamy w lewo 50 m do granicy, a dalej ścieżką graniczną na szczyt po polskiej stronie Smreka (1123 m). Z kopy Smreka szlak schodzi ze ścieżki granicznej i nikłą ścieżyną obiera kierunek wschodni osiągając po ok. 0,5 km obniżenie Łącznik (1066 m), stanowiące przełącz między Smrekiem a Stogiem Izerskim. Stąd szlak obiera kierunek wschodni i północno-wschodni i wyprowadza na szczyt Stogu Izerskiego (1108 m). Ze szczytu wygodną drogą szlak schodzi do schroniska "Na Stogu Izerskim". Stąd dalej trasą obniżając się początkowo łagodnie, a po dwóch zakosach bardziej stromo zachodnim stokiem Spaleńca (825 m) dochodzimy do
Czerniawy. Spod pijalni wód szlak obiera kierunek wschodni i wygodna drogą i ścieżkami wyprowadza na Zajęcznik (595 m). Z Zajęcznika obniżając się w kierunku Świeradowa wchodzimy do miasta ul. Gajową, potem ścieżkami, ulicami Nad Potokiem, Zdrojową, Parkową, Korczaka, Stawową, Dworcową, Lipową i Sybiraków wychodzimy poza miasto w kierunku Sępiej Góry, którą omijamy szerokim zakolem od strony północnej. Po minięciu Krobickiego Potoku szlak skręca w lewo i niebawem obniża się do doliny Czarnotki. Wkrótce dochodzimy do wioski Gierczyn. Leży on na wysokości 420 - 620 m. W średniowieczu stanowił własność trzech rodów rycerskich. Wieś posiada bardzo bogate tradycje górnicze, które zapoczątkował Hans Schoff z rodu Schaffgotschów sprowadzając w 1512 r. Czechów z Jahymowa. W okolicach tych napotkano i potwierdzono badaniami rudy cyny, uznanej przez rząd pruski jako surowiec strategiczny, z dużą zawartością glinu, rudy kobaltu, a także rudy miedzi. Górnictwo rozwijało się na tym terenie z czasowymi przerwami do połowy XVIII w. We wsi są dwa zabytkowe kościoły. Starszy pochodzi z 1605 r. Wyposażenie wnętrza stanowi mieszaninę stylów renesansowych, barokowych przechodzących niekiedy w rokokowe oraz resztki najstarszego gotyckiego. Drugi kościół poewangelicki to skromna budowla barokowa. Przez Gierczyn przebiegał strategiczny Stary Szlak Handlowy Żytawsko - Jeleniogórski. Idziemy szlakiem na północ, niebawem na krótko spotykamy się ze szlakiem niebieskim i po 2 godzinach od Świeradowa osiągamy Mirsk. Przechodzimy ulicą Nadbrzeżną, następnie przekraczamy Kwisę i ulicami Prostą, Sikorskiego, Bohaterów znad Nysy, Betleja, Kilińskiego i Wojska Polskiego po ponownym
przekroczeniu Kwisy wychodzimy z miasta, kierując się przez przysiółek Bogdanowice ogólnie w kierunku wschodnim i następnie po zmianie kierunku wędrówki na północny wchodzimy do wsi Proszówka. Szlak prowadzi środkiem wsi, niebawem doprowadza do miejscowości Sadek, stanowiącej przedmieścia Gryfowa Śląskiego, przechodzimy aleją kasztanowców, skręcamy w lewo i ul. Sanatoryjną, Rzeczną, Młyńską, Lubańską, przez rynek i dalej ulicami Wojska Polskiego i Olszańską opuszczamy Gryfów, obierając ogólny kierunek wschodni. Początkowo szlak zielony biegnie wspólnie z żółtym, a po zmianie kierunku przed wsią Oleszna Podgórska na kierunek północno-wschodni i po około 1 godzinie marszu opuszcza gminę Gryfów i dalej przez Płuczki Dolne biegnie do Lwówka Śląskiego.