Szlak żółty Rybnica - Stóg Izerski

Przebieg trasy:

Rybnica - Stóg Izerski

Rybnica - Stóg Izerski

Na terenie Związku Gmin ,,Kwisa" przebiega przez Gminy Lubomierz i Mirsk na długości ok. 26 km. W rejon Związku wchodzi on na południowym krańcu gminy
Lubomierz, na północny-zachód do Barcinka. Stąd polami i zalesionymi wzgórzami doprowadza do wsi Janice, gdzie wchodzi na drogę jezdną, którą dochodzi do wsi Grudza na Przedgórzu Rębiszowskim. W środku wsi typowy wiejski kościół późnogotycki z końca XV w. z barokowym wyposażeniem, po rozbudowie w II połowie XVIII w. Szlak prowadzi dalej szosą i przed Rębiszowem przekracza tory kolejowe i dalej prowadzi w lewo przez rozproszoną wieś. W dolnej części Rębiszowa dwa kościoły. Starszy z nich, obecnie nieużywany p. w. Narodzenia NMP powstał w latach 1566-1568 jako późnogotycko-renesansowy, a następnie przebudowany w stylu barokowym w I połowie XVIII w. Kościół poewangelicki -obecnie św. Barbary, typowy dla prowincjonalnego baroku powstał w 1786 r. Szlak prowadzi na południe.
Za przystankiem PKS wchodzimy w drogę leśną, docieramy do kamieniołomu bazaltu, którego nieczynna część zwana Obdarte Skały pokazuje spękane potężne ciosy czarnej lawy. Szlak skręca na zachód i doprowadza do Starego Traktu Handlowego Żytawsko-Jeleniogórskiego, którym odbywała się handlowa komunikacja między Łużycami Górnymi a Kotliną Jeleniogórską. W kierunku północnego-zachodu widoczny przysiółek Mlądz, związany z leżącą na południu Przecznicą. Wieś ta posiada ciekawe tradycje górnictwa kobaltu. Znajdują się tu też niewielkie skupiska rud miedzi i arsenu. Rozwijający się w XVIII w. przemysł tkacki i ceramiczny potrzebował znacznej ilości farby kobaltowej. Istniejące tu zakłady przetwórcze w latach 1793-1806 dawały 50-70 ton farby kobaltowej rocznie, co stanowiło wówczas 10% produkcji europejskiej. Po kilkuset metrach szlak obiera kierunek południowy i po dwukrotnym przekroczeniu potoku Mrożonka wchodzimy w zalesiony Ciemny Wądół usytuowany na zachodnim stoku Tłoczyny (783 m.). Po jego przejściu w pobliżu Wolframowego Źródła szlak skręca w prawo, omijając leżącą na wprost Kowalówkę (888 m.) i stąd po ok. 30 min. doprowadza na Rozdroże Izerskie. Teraz wygodnym duktem początkowo wprost na Izerskie Garby, później zakolem w prawo i następnie na zachód i południe omijając cały masyw Zielonej Kopy. Z duktu szlak wchodzi w górską ścieżkę w kierunku zachodnim doprowadzając do schroniska ,,Chatka Górzystów" na Hali Izerskiej. Z Rozdroża Izerskiego jest dotąd ok. 3 godz. Na Hali Izerskiej (840-880 m.) znajduje się obniżenie doliny Izery, między Wysokim, a Środkowym Grzbietem u zbiegu kilku większych potoków, jak Jarzębnik i Jagnięcy Potok. W zachodniej części Hali utworzono w 1969 r. rezerwat "Torfowisko Izerskie" o powierzchni blisko 45 ha. Jest to tzw. torfowisko wysokie, które powstało wskutek wysokich opadów i stagnacji wody. Spotkać tu możemy m. in. brzozę karłowatą, jałowiec halny, bażynę czarną, malinę moroszkę i kosodrzewinę. W zachodniej części całego podmokłego terenu, na lewym brzegu Izery, wydzielone było dotychczas ,,Izerskie Bagno". 3.07.2000 r. utworzono rezerwat ,,Torfowiska Doliny Izery" o powierzchni 485 ha. W celu ochrony górskich torfowisk rozciągających się wzdłuż doliny rzeki Izery, od ,,Izerskiego Bagna" na zachód, poprzez Wręgi, Halę Izerską i jej otoczenie, aż po dolinę Kobyły na wschodzie. Jest to największy w Polsce rezerwat chroniący torfowiska górskie. Docieramy wreszcie do schroniska ,,Chatka Górzystów". Stąd szlak biegnie północnym brzegiem obierając ogólnie kierunek północno-zachodni, pnąc się w górę rzeki Izery. Po minięciu granic rezerwatu biegnie wzdłuż granicy państwowej, następnie przez Suchacz (917 m.) i Przełęcz Łącznik (1066 m.). Tu zmienia kierunek o 90° w prawo i niebawem doprowadza na Stóg Izerski i do schroniska. Od Hali Izerskiej dotąd jest około 2 godz. marszu. Przejście od Rozdroża Izerskiego aż po Stóg Izerski trwa około 5 godzin.