Trasa Droga Biedaszyńska – Wyszków

Przebieg trasy:

Droga Biedaszyńska – Wyszków

Droga Biedaszyńska – Giziewiczka – Kółko – Wyszków

Trasa może być wykorzystana jako bardzo interesujące przedłużenie trasy głównej. Można tam spotkać spacerujące żurawie, zobaczyć czarnego bociana, łosia lub dzika przebiegającego leśny dukt. Na wiosnę masowym zjawiskiem są gody żaby moczarowej, której samce w tym okresie przyjmują, dość niezwykłą niebieską barwę. Wartość historyczną ma pamiątkowy kamień postawiony w miejscu dawnej, nieistniejącej już gajówki „Giziewiczka” (w okresie II wojny światowej była oparciem dla partyzantów). Niestety, ze względu na ustanowienie ostoi zwierzyny (szczególnie chodzi o ochronę bociana czarnego) obecnie ten teren nie jest udostępniany przez nadleśnictwo Drewnica.

Trasa zaczyna się przy „Drodze Biedaszyńskiej” w odległości ok. 500 m od drogi do gajówki Fidest. Należy wjechać na prawo w drogę (odgrodzoną szlabanem), za linią wysokiego napięcia. Po obu stronach piękny, zwłaszcza wiosną, ols, z wieloma niedostępnymi zakamarkami będącymi doskonałym miejscem schronienia dla zwierząt i ptaków. Na rozwidleniu, 50 m dalej, drogą w lewo. Mijamy piękne stare dęby i sosny (jedna z nich w kształcie liry). Po pewnym czasie droga poprowadzi wzdłuż linii wysokiego napięcia. Na wiosnę, trudność może sprawić, pokonanie niewielkiego cieku wodnego (dawnej rzeczki Fideścianki). Za rzeczką teren wznosi się. Po obu stronach drogi okazy dębów, oraz ciekawe otoczone bagnami wyspy mineralne, porośnięte młodymi sosnami. Do niedawna rosły też wśród nich dęby. Po przejechaniu ok. 1,5 km (drogą pod linią wysokiego napięcia) przy polance obsiewanej przez myśliwych zbożem, skręcamy w lewo i docieramy do pamiątkowego kamienia z napisem: „Gajówka Giziewiczka. W 1944 r. lasy te były poligonem podchorążówki „Agrikola” i żołnierzy z kompanii „Rudy” batalionu AK „Zośka” (Właśnie tutaj, otoczona przez niedostępne bagna, znajdowała się gajówka Giziewiczka – miejsce wyjściowe dla wielu akcji między innymi Akcji T-U czy akcji pod Sieczychami. Tutaj również odbywały się zajęcia Agrykoli - szkoły podchorążych, gajówka stanowiła też punkt wyjściowy leśnej bazy ostatniego dużego wysiłku szkoleniowego i integracji baonu przed Powstaniem Warszawskim. Między innymi byli tutaj Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Zawadzki "Zośka", Jan Rodowicz "Anoda"...).

Obok kamienia, ukryty w młodniku „Dąb Baczyńskiego”, przy którym siadał, w czasie pobytu w leśniczówce, ten wybitny poeta. Być może powstał tu wiersz „Z lasu” (... Las nocą rośnie. Otchłań otwiera usta ogromne, chłonie i ssie. To tak jak dziecko, kiedy umiera, i tak jak ojciec, który żyć musi. Przeszli, przepadli; dym tylko dusi i krzyk wysoki we mgle, we mgle... 27 VI 44 r.)?

Po zapoznaniu się z miejscem po dawnej gajówce wracamy na drogę pod linią wysokiego napięcia i trzymając się jej docieramy w malowniczym urozmaiconym otoczeniu: bagien, dębów, sosnowego lasu docieramy do stojącej na wydmie wieży przekaźnikowej (W pobliżu stolarnia Chrobotek, w czasie II wojny światowej współpracująca z gajówką Giziewiczka). Przekraczamy następny szlaban i wkrótce znajdziemy się na szosie łochowskiej. Po przejściu na drugą stronę szosy, jedziemy chodnikiem w lewo i wkrótce (przed wiaduktem) zjeżdżamy w prawo na drogę serwisową. Przejazdem gospodarczym przedostajemy się na drugą stronę obwodnicy i jadąc na wprost, wyraźną ścieżką przez młodnik, a potem stary las sosnowy docieramy na Kółko, część wsi Skuszew. Znajduje się tu stajnia Pasja (www.stajniapasja.republika.pl). Po ew. odwiedzeniu stajni (jest tu miejsce na ognisko, z którego za zgodą właścicieli można skorzystać) wracamy do centrum osiedla i zjeżdżamy w dół, na prawo (kierunek zachodni). Przejeżdżamy przez rzeczkę Fidestkę i wyjeżdżamy na bardzo malownicze łąki urozmaicone starorzeczami, niewielkimi stawkami i zabagnionymi obniżeniami terenu. Znajduje się tu wiele pojedynczych, wartych ochrony olbrzymich dębów i wiązów. Po wyjeździe z Kółka – na rozstaju dróg – skręcamy w prawo i jedziemy drogą wzdłuż (prawie całkowicie zarośniętego roślinnością wodną) cieku wodnego. Po prawej stronie łatwo zauważyć flagi stojące przy mogile nieznanego żołnierza z 1939 r. ...

Droga, którą jechaliśmy, łagodnie skręca w lewo i dalej prowadzi wzdłuż brzegu Bugu do niewielkiego cieku wodnego wypływającego z dość rozległych bagien (wiosną jest to miejsce gniazdowania licznych ptaków wodnych). Można go przekroczyć po prowizorycznym mostku (przy wysokim stanie wody na rzece Bug przejście te może okazać się niemożliwe). Za strumykiem należy poruszać się drogą obok kopalni piasku, mając po prawej stronie teren porośnięty nadbrzeżnymi zaroślami z licznymi starorzeczami zagospodarowywanymi przez bobry, a po lewej spory zbiornik wodny powstały w wyniku wybrania dużej ilości piasku. Właściciele terenu mają zamiar wykorzystać go na cele rekreacyjne.

Po dotarciu do nasypu mostu drogowego, należy przejechać pod mostem na teren wykorzystywany latem na plażę miejską. Jadąc pierwszą ulicą w lewo (ul. Latoszek) wyjedzie się w pobliżu mostu drogowego, którym można dostać się do centrum Wyszkowa.