Trasa numer 2

Przebieg trasy:

Narol – Narol

Narol – kapliczka – Kadłubiska – Podlesina – krzyż – Rezerwat przyrody "Minokąt" – Lipie – Lipsko - Narol

Początek trasy - parking przy ratuszu - siedzibie Urzędu Miasta i Gminy Narol

Wyjeżdżamy spod ratusza, drogą w kierunku Bełżca. Przy wyjeździe uwagę naszą zwraca kościół parafialny p.w. Narodzenia NMP murowany w latach 1790-1804, w 1914 roku spalony, a w 1915-1917 odbudowany oraz dzwonnica murowana z XIX wieku. Jedziemy ulicą Warszawską, po lewej stronie mijamy kapliczkę, następną po prawej przy Stacji Paliw. Po prawej w oddali widać zalew. Skręcamy w lewo, w drogę asfaltową, by zaraz zmienić kierunek w prawo, w stronę wsi Podlesina. Po lewej mijamy restaurowany zespół pałacowo-parkowy Łosiów z drugiej połowy XVIII wieku, będący obecnie własnością muzyka - profesora Władysława Kłosiewicza. W celu przywrócenia pałacowi świetności powołał on fundację "Pro Academia Narolense", stawiającą sobie za cel nie tylko odbudowę zespołu pałacowo-parkowego, ale utworzenie w nim oraz prowadzenie i finansowanie szkoleniowo-naukowego centrum artystycznego nawiązującego do tradycji szkoły artystycznej, utworzonej przez Feliksa Antoniego hr. Łosia. Po prawej stronie naprzeciw pałacu budowany jest hotel. Naszym oczom ukazują się pola uprawne, a po prawej w oddali zabudowania wsi Kadłubiska. Pola, na długości ok. 1,5km przecina nasza droga, o niezbyt dobrej nawierzchni, ale stanowiąca piękną aleję, którą tworzą kasztanowce. Niestety ich kondycja zdrowotna jest coraz słabsza. Wyjeżdżając z alei, po prawej stronie mijamy las sosnowy leśnictwa Kadłubiska. Starodrzew sosnowy pomieszany jest podrostem brzozowym, a po ok. 1km. również jedliną. W podroście jedlina staje się coraz gęściejsza, co świadczy o żyźniejszym siedlisku. Kończy się las, za którym bezpośrednio ulokowana jest wieś Podlesina. Przejeżdżamy przez niestrzeżone tory trasy kolejowej Przeworsk - Bełżec. Wjeżdżamy do wsi i przed nowym, murowanym kościołem skręcamy w prawo, w wiejską polną drogę. Przy kościele pomnik ku czci poległych mieszkańców poległych w kampanii wrześniowej z 1939 roku.

Podlesina – samodzielne dziś sołectwo stanowiące aż do XX wieku część wsi Kadłubiska, z nielicznych zachowanych dziś budowli mających status zabytkowych, znajdziemy tu parę domostw drewnianych z lat 30-tych i 40-tych XX wieku.

Dojeżdżamy do końca wsi, do rozgałęzienia dróg, na którym skręcamy w lewo. Na drzewach pojawiły się czerwone znaki z rowerem. Znajdujemy się już na terenie województwa lubelskiego. Przy kolejnym rozwidleniu dróg, skręcamy w lewo. Na krótkim odcinku jedziemy wśród pól, po czym wjeżdżamy w las sosnowy z podrostem jodły, buka, olchy. To ulubione środowisko ptaka rudzika.

Po ok.1 km jazdy przez las, po prawej stronie ukazują się nam pola oraz cmentarz wsi Chyże. Dojeżdżamy do wsi, w której na drzewach widać oznakowanie kolejnego szlaku kolorem niebieskim. Prowadzi on po bunkrach Linii Mołotowa. We wsi na słupie zauważyć można bocianie gniazdo. Wyjeżdżamy ze wsi znowu do lasu sosnowego, po ok.0,5 km skręcamy w prawo, w drogę leśną. Towarzyszy nam cały czas starodrzew sosnowy z podrostem jodłowym, olchowym, brzozowym. Jest to typowe siedlisko leśne, w którym możemy zobaczyć typowe gatunki ptaków leśnych: ziębę, kosa, bogatkę, śpiewaka, rudzika, wilgę, kowalika.

Przejeżdżamy znowu przez niestrzeżone tory. Pociągi kursują tu bardzo rzadko, głównie towarowe, niemniej jednak trzeba być ostrożnym, jak na każdym przejeździe, tym bardziej, że widoczność zasłaniają lasy. Dalej naszej jeździe towarzyszyć będą na przemian drzewostany sosnowe z podrostami jodły, brzozy, olchy o różnym nasileniu, z młakami bagiennymi. Drzewostany sosnowe porastają wydmy z jednej strony drogi, z drugiej teren bagienny i młaki. Jest to zjawisko charakterystyczne dla Roztocza.

Wydmy – charakterystyczna cecha okolic rezerwatu „Minokąt”. Są to paraboliczne wydmy śródlądowe, powstałe u schyłku plejstocenu oraz w najstarszym holocenie. Są reliktami suchego i chłodnego klimatu sprzed ok. 10 tys. lat. W czasie ich powstawania teren był całkowicie pozbawiony roślinności i smagany silnymi wiatrami. Piasek tworzący wydmy jest pochodzenia polodowcowego.

Dojeżdżamy do drogi skręcającej do rezerwatu "Minokąt". Po prawej tablica informacyjno-poglądowa rezerwatu. Granice rezerwatu oznakowane są trzema niebieskimi paskami, malowanymi na drzewach.

„Minokąt” – Rezerwat leśny (pow. 23,47 ha), chroniący las bukowo-jodłowy przy wschodniej granicy jego występowania. Drzewostanowi towarzyszy charakterystyczne runo leśne z paletą specyficznych gatunków. Szczególną uwagę zwracają pomnikowe egzemplarze jodły, wypierane dziś przez sosnę.

W rezerwacie spotkać można dwa bardzo rzadkie dzięcioły: zielonosiwego i czarnego.

Dojeżdżamy do kolejnego rozwidlenia dróg, skręcamy w prawo w kierunku wsi Kadłubiska. Mijamy po drodze śródleśne jeziorko, gdzie spotkać można rzadką kaczkę cyraneczkę, następnie osadę leśną leśnictwa Kadłubiska. Po prawej widać staw przeciwpożarowy. Dojeżdżamy do rozwidlenia, na którym skręcamy w lewo, w prawo droga prowadzi do wsi Kadłubiska. Jedziemy dalej lasem aż do drogi asfaltowej Narol - Bełżec. Skręcamy w lewo, a po ok.200 m. w prawo, w drogę leśną. Towarzyszy nam las sosnowy z podrostem jodły i znowu młaka. Na kolejnym rozwidleniu kierujemy się w prawo, w kierunku wsi Lipie, charakteryzującą się ulicową zabudową.

Lipie – wieś prywatna z „ziemi bełskiej” powstała pod koniec XVI wieku (ok. 1590 r.), założona przez Świętosława Lipskiego. Zachował się park podworski założony na przełomie XVII i XVIII w. oraz nieliczne drewniane zabudowania z lat 20-tych i 30-tych reprezentowane przez domy, stodoły i pojedynczą kuźnię.
Mijamy zabudowania wsi: po prawej wspomniany wcześniej zalew, krzyż wapienny przy drodze, charakterystyczny element Roztocza, dalej cmentarz parafialny. Dojeżdżamy do krzyżówki, przy której po lewej stronie stoi zabytkowy kościół z dzwonnicą, a po prawej budynek starej szkoły. Obecnie w budynku znajduje się, m.in. Regionalna Izba Pamięci. Na krzyżówce w lewo droga prowadzi do Werchraty i Horyńca Zdroju, my skręcamy do Narola i po przejechaniu ok.1 km dojeżdżamy do centrum Narola. W centrum znajduje się bar i restauracja, jeżeli straciliśmy trochę energii podczas jazdy, właśnie tutaj możemy ją uzupełnić.