Trasa rowerowa - szlak niebieski

Przebieg trasy:

Ruciane Nida

Ruciane-Nida – ul. Dworcowa – ul. Wiejska – ul. Żeglarska – Pranie – Muzeum K.I. Gałczyńskiego – Krzyże - Karwica – Wiartel – Czaple - Ruciane-Nida

Pętla Nidzka jest najdłuższą ścieżką rowerową gminy Ruciane-Nida i wiedzie przez tereny mało uczęszczane przez ludzi. Szlak przebiega przez urokliwe mazurskie miejscowości: Krzyże i Karwicę oraz Pranie, miejsce w którym żył i tworzył K.I.Gałczyński.


Pętla Nidzka to ścieżka refleksyjna, gdyż jak żadna inna prowadzi przez tereny, na których spotkanie dużej liczby ludzi jest mało prawdopodobne. Przy okazji rada dla chętnych do wycieczki Pętlą Nidzką. Proszę zaopatrzyć się w pompkę do roweru i łatki do dętek, gdyż awaria może nastąpić w najmniej odpowiednim miejscu, a będąc w głębokim lesie nie będziemy mieli do kogo zwrócić się o pomoc.

Zgodnie z tradycją Pętla Nidzka swój początek ma w Centrum Informacji Turystycznej w Rucianem-Nidzie (0,0 km). Stąd wyruszamy w trasę. Początkowo jedziemy główną ulicą Rucianego – Dworcową. Po 400 metrach na skrzyżowaniu skręcamy w prawo kierując się do centrum w Nidzie (0,4 km). Jadąc Aleją Wczasów dojeżdżamy do drugiej części miasta, gdzie napotykamy
mostek, za którym droga rozwidla się (2,2 km). My kierujemy się na lewo w ulicę Wiejską. Po 600 metrach droga łukiem zakręca w prawo, my natomiast jedziemy prosto kierując się w ul.Żeglarską (zgodnie z drogowskazem). Na ulicy tej nawierzchnia asfaltowa ustępuje miejsca gruntowej. Trzymając się tej drogi wjeżdżamy do lasu i po kilkuset metrach dojeżdżamy do zjazdu do Ośrodka Wypoczynkowego „Pod Dębem”. Na tamtejszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo (4,0 km). Na kolejnej krzyżówce pod linią wysokiego napięcia kierujemy się na lewo (4,3 km). Drogą tą docieramy do kolejnej, wiodącej do Krzyży i Karwicy. Kierujemy się tu w lewo wjeżdżając na wymienioną drogę. Jest ona bardzo szeroka i o dość dobrej nawierzchni.

Po kilku kilometrach docieramy do leśnej drogi wiodącej w lewo do muzeum w Praniu (8,3 km). Skręcamy w nią. Po chwili droga do muzeum znów zakręca w lewo, my natomiast jedziemy prosto. Po 200 metrach skręcamy w drugą drogę po prawej stronie. Jest to wąski leśny dukt. Wraz z nim dojedziemy do trochę większej leśnej dróżki (9,6 km). Proszę w tym miejscu dokładnie śledzić oznakowanie ścieżki. Jadąc wspomnianą leśną dróżką mijamy skrzyżowania, przez które jedziemy prosto zgodnie z oznakowaniem. Tuż przed wjazdem na żużlową drogę prowadzącą do Krzyży, możemy skręcić tu w lewo, by po ok. 100
metrach dojść do uroczego, leśnego jeziorka (10,5 km). Wracajmy jednak na trasę wycieczki. Po 100 metrach od skrętu do jeziorka, nasza leśna dróżka łączy się ze wspomnianą żużlową drogą. Skręcając w lewo wjeżdżamy na nią, dojezdżając do Krzyży. We wsi skręcamy w pierwszą drogę w prawo. Po chwili kończy się asfalt i droga staje się gruntowa. Tuż za Krzyżami znów docieramy do rozjazdu (12,2 km). Na nim zgodnie z oznakowaniem skręcamy w lewo. Ten odcinek ścieżki prowadzi nad jeziorem Nidzkim. Po kilkuset metrach chętni mogą skręcić na widoczną po lewej stronie bindugę „Bobrowa”, by tam podziwiać szerokie wody perły jezior mazurskich. Kierując się dalej dojedziemy do drogi prowadzącej do Karwicy (13,8 km). Wjeżdżamy na nią i kierujemy się do wsi. Po opuszczeniu lasu widać już pierwsze zabudowania miejscowości. We wsi
dojedziemy do asfaltowej drogi biegnącej prostopadle od naszej „gruntówki” i skręcając w lewo wjeżdżamy na asfalt. Wraz z nim opuszczamy wieś. Za nią, na krzyżówce skręcamy zgodnie z drogowskazem na Drapacz i Przerośl (15,3 km). Droga, którą jedziemy, jest szeroka, ale miejscami leży na niej sporo luźnego piasku. Na trasie napotkamy ładny leśny parking z ławeczkami (17,6 km). Miejsce w sam raz na odpoczynek. Kto wolałby odpoczywać podziwiając toń jeziora, musi jechać dalej aż do pola namiotowego „Lasek” (22,2 km). Droga, którą tu dotarliśmy doprowadzi nas do szosy asfaltowej łączącej Pisz z
Turoślą. Skręcamy na lewo wyjeżdżając na asfalt (24,8 km). Co prawda nie jest to autostrada, ale po leśnych drogach nawet taka szosa wydaje się cudownie równa. Dojedziemy wraz z nią do dużego skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo zgodnie z drogowskazem, kierując się do wsi Wiartel. Kilkaset metrów dalej rozpoczyna się wieś. Przejeżdżamy przez nią, mijając po drodze mały mostek. Około 100 m. za nim przy kościele skręcamy w lewo (32,0 km). Dalej kierujemy się prosto wjeżdżając do lasu. Wraz z początkiem lasu, kończy się asfalt. Po pewnym czasie dotrzemy do krzyżówki, na której skręcimy w prawo
obierając kierunek na Czaple (33,0 km). Droga, którą przyjdzie nam jechać, choć jest gruntowa zaskoczyła nas wyjątkowo równą nawierzchnią. Dodatkowo biegnie przez tereny rzadko odwiedzane przez ludzi. Wspaniałe mazurskie knieje i cisza to krótka charakterystyka tego odcinka. Dojeżdżamy do Czapli. Na tamtejszym rozjeździe skręcamy w prawo (39,0 km). W orientacji pomoże nam zielony kamień służący za drogowskaz. Zgodnie z jego wskazaniami kierujemy się na Ruciane, drogą zwaną przez miejscowych „zamordejską”. Po drodze mijamy bardzo sympatyczny parking leśny z obszerną wiatą (41,5 km).
Przejeżdżamy jeszcze przez przejazd kolejowy i po około 100 metrach docieramy do drogi nr 58, tuż przy moście w Rucianem (48,4 km). Skręcamy w lewo na most i po około 600 metrach docieramy do Centrum Informacji Turystycznej, gdzie zamykamy pętlę kończąc wycieczkę (49,0 km).

Czas potrzebny do przejechania Pętli Nidzkiej to około 7 – 8 godzin. Trasę tę można szczególnie polecić osobom zaprawionym w rowerowych wojażach, którzy szczególnie cenią sobie ciszę i spokój.
Centrum Informacji Turystycznej